🌸 دانلود فیلم L.A. Confidential 1997 (محرمانه، لُس‌آنجلس)

محرمانه، لُس‌آنجلس 1997 (به انگلیسی: L.A. Confidential) یک فیلم جنایی و محصول 1997 کشور آمریکا, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم محرمانه، لُس‌آنجلس 1997 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که داستان فیلم در دهه ۱۹۵۰ در لس آنجلس اتفاق می افتد، روایت سه پلیس لس آنجلس که در گیر ماجرای قتلی در کافه نایت اوول می شوند. ماجرا به جرایم سازمان یافته، فحشا، مواد مخدر و فساد سیاسی گسترش می یابد. عنوان داستان، محرمانه، به مجله رسوایی بر می گردد که بصورت تخیلی در ۱۹۵۰ با عنوان هاش-هاش منتشر می شده..

این فیلم به کارگردانی Curtis Hanson, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم محرمانه، لُس‌آنجلس 1997 یا دانلود دوبله فارسی فیلم L.A. Confidential 1997 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Kevin Spacey, Russell Crowe, Guy Pearce, James Cromwell, Kim Basinger, Danny DeVito, David Strathairn, Ron Rifkin, Matt McCoy, Paul Guilfoyle, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود محرمانه، لُس‌آنجلس 1997 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Kevin Spacey, Russell Crowe, Guy Pearce, James Cromwell, Kim Basinger, Danny DeVito, David Strathairn, Ron Rifkin, Matt McCoy, Paul Guilfoyle, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی محرمانه، لُس‌آنجلس 1997 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم محرمانه، لُس‌آنجلس 1997 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود L.A. Confidential 1997 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

رده سنی فیلم محرمانه، لُس‌آنجلس 1997 R بوده و قبل از دانلود فیلم محرمانه، لُس‌آنجلس 1997 باید گفت تماشای این فیلم برای افراد زیر R سال مناسب نیست! این فیلم در ژانرهای جنایی, هیجان انگیز, معمایی, بوده و محصول کشور آمریکا, هست. زبان اصلی فیلم محرمانه، لُس‌آنجلس 1997 انگلیسی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم محرمانه، لُس‌آنجلس 1997 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم L.A. Confidential 1997 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم محرمانه، لُس‌آنجلس 1997 8.2/10 از 10 می باشد.

داستان فیلم در دهه ۱۹۵۰ در لس آنجلس اتفاق می افتد، روایت سه پلیس لس آنجلس که در گیر ماجرای قتلی در کافه نایت اوول می شوند. ماجرا به جرایم سازمان یافته، فحشا، مواد مخدر و فساد سیاسی گسترش می یابد. عنوان داستان، محرمانه، به مجله رسوایی بر می گردد که بصورت تخیلی در ۱۹۵۰ با عنوان هاش-هاش منتشر می شده.
لس آنجلس، اوایل دهه ی 1950: شهری که رفته رفته رونق می گیرد و خود را از شر تصویر یک شهرک پرت و دور افتاده خلاص می کند. به واسطه رسانه ی جدید تلویزیون، لس آنجلس را به عنوان آرمان شهر آینده تبلیغ می کنند و حتی از آن به منزله ی بهشت روی زمین نام می دهند. این «تصویر» ی است که از این شهر ارائه می دهند. اما واقعیت امر چیزی است که کاملا متفاوت...
روایت سه پلیس لس آنجلس که درگیر ماجرای قتلی در کافه نایت اوول میشن...
داستان فیلم در دهه 1950 در لس آنجلس اتفاق می‌افتد، روایت سه پلیس لس آنجلس که درگیر ماجرای قتلی در کافه نایت اوول می‌شوند. ماجرا به جرایم سازمان یافته، مواد مخدر و فساد سیاسی گسترش می‌یابد و...
با افزایش فساد در لس‌آنجلس دهه 1950، سه پلیس - یکی تنگ‌بند، یکی بی‌رحمانه، و دیگری بی‌رحم - به تحقیق درباره یک سری قتل‌ها با عدالت خاص خود می‌پردازند.
همزمان با رشد فساد در دهه 1950 لس آنجلس، سه پلیس، یک سری قتل ها را با عدالت خاص خود تحقیق می كنند...

جهت دانلود فیلم L.A. Confidential 1997 (محرمانه، لُس‌آنجلس) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

با تماشای L. A. Classified در خانه، حدود 33 درصد از روشی که در طول فیلم، به سراغ خواهرم (یکی از طرفداران برجسته راسل کرو) رفتم و گفتم، در صورتی که محرمانه، لُس‌آنجلس تا این لحظه با کیفیتی که دارد مطابقت داشته باشد. ، باید سعی کنم به عقب بروم و فقط آن را داشته باشم که باید بهترین عکس را برده باشد. جهنم، اگر آن را با کیفیت و انرژی حفظ می کرد، بهترین تصویر 10 سال بود. با این وجود، یک سوم آخر فیلم با پیشرفت

تدبیرها و اتفاقات اتفاقی بدتر می شود و احتمالاً احمقانه ترین تیراندازی در تاریخ فیلم به اوج می رسد.

با این حال، من ترجیح می دهم در مورد نکات مثبت محرمانه، لُس‌آنجلس صحبت کنم. این اساسا بهترین سرگرمی است که من تا به حال

دیده ام. از طرح خلقت گرفته تا تزیینات تا طرح لباس و لوازم آرایشی، محرمانه، لُس‌آنجلس عالی است. همه اینها مانند یک کلینچر با فیلمبرداری کاملاً زرق و برق دار به پایان رسیده است (احتمالا بهترین فیلمی است که من در هر مقطعی دیده ام) این اجزا به تنهایی باعث می شوند که تایتانیک با همبستگی، خلاقیت های متوسطی به نظر برسد. من در آن سالها

زندگی کردم و اساساً این دهه پنجاه بود. ایراد اصلی من (و یک نماینده کل فیلم؛ یعنی ظریف دور لبه ها) این است که هیچکس سیگار نمی کشد. ببخشید...این دهه پنجاه است، همه سیگار می کشیدند. فردی که اد اکسلی

بهترین ترکیب بندی و پیچیده ترین فردی است که من در هر مقطعی از هر نوع داستانی پیدا کرده ام، و فلو پیرس (که می توان تصور کرد بهترین سرگرم کننده زنده ما) تمام ظرافت های این ذهن را به خود جلب می کند. مرد. راسل کرو دینامیت است، سپس دوباره وحشتناک و شایان ستایش). کوین اسپیسی در واقع کوین اسپیسی است... ترکیبی زیرک از همفری بوگارت و هکمن با کیفیت، با جذابیت برای مصرف. کیم بیسینجر درخشان است. او هرگز دوست داشتنی یا جذاب تر به نظر نمی رسید. متأسفانه، او کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد و تعداد صحنه‌های کافی برای ایجاد جنبه‌های جدید برای پیش پاافتادگی "فاحشه با قلب طلا" را ندارد. در اواخر فیلم، وقتی همکار پیرس را اغوا می‌کند، تمام حقایق را دارد (هیچ‌کس، حتی لیز تیلور یا مونرو در آن لباس‌های دهه 50 آنقدر عالی به نظر نمی‌رسند)، اما اجازه ندارد این رسوایی ما را متقاعد کند. این افسون قابل تایید است (کیم، من متوجه شدم که تو برنده اسکار شدی؛ با این حال باید میشل فایفر را در فیلم L.A. Confidential WOLF یا WHAT LIES Underneath تماشا کنی تا بفهمی چگونه این کار انجام شده است). صحنه ضعیف و خالی به نظر می رسد و نمایش عمومی او را تضعیف می کند. این کاملاً بهترین گروه بازیگری در سال 1997 است. با این حال، دوباره یادداشت ساختگی اصلی در اینجا دنی دویتو است (یک بار دیگر به عدم ساییدگی لبه ها نگاه کنید) با بازی لویی دی پالما، این بار در دو شغل به عنوان مدیر/توزیع کننده Secretive کار می کند. مجله طبقه بندی شده با استتار زیبا). چیزی که این قسمت به آن نیاز داشت، شیک بودن جی مور (جری MCGUIRE) تری کیسر (آخر هفته در برنیز) یا حتی دیوید استراتهیرن (بازیگر نقش Penetrate Patchett) بود. به این ترتیب، روغن زیتون بر گوشت خوک ترجیح داده می‌شود...

اگر به یک فیلم پیشرفته، کم‌تر و با سرعت بهتر در مورد تحقیر پلیس نیاز دارید، به THE Large Simple مراجعه کنید. با وجود این، برای شرکت در یک انفجار ولخرجی از تخیل، شکوه عملاً باشکوه کیم بسینجر، نمایشگاه‌های خارق‌العاده همکار پیرس و راسل کرو، به L.A. Private مراجعه کنید. واقعاً اوقات خوبی خواهید داشت.

"بیا به لس آنجلوس...این بهشت روی این سیاره است. هاهاها...به هر حال این همه چیزی است که آنها به شما می گویند." صداپیشگی افتتاحیه دنی دویتو خلق و خوی یکی از خوش خلق ترین و بهترین فیلم نوآر را در هر نقطه ای که از مرکز صنعتی فانتزی یعنی هالیوود خارج می شود، تنظیم می کند. من قبلاً متوجه شدم "L.A. Confidential"، به اندازه کافی، از چک کردن در تبلیغات برای آن در پشت روزنامه. در حالی که قبل از پخش محرمانه، لُس‌آنجلس در مورد الروی نمی دانستم، وقتی فهمیدم یکی از به یاد ماندنی ترین کتاب های او، "خون در ماه"، دلیل یکی از فوق العاده زشت ترین، خشن ترین و بی رحمانه ترین کتاب های او بود، حیرت زده شدم. به نظر من، فیلم‌های نادرست در دسترس، «پلیس». بدون در نظر گرفتن؛ مطالعه حاصل از کار الروی به من نشان می‌دهد که این مرد با درگیر کردن واقعیت‌های تاریخ به عنوان ابزاری برای نشان دادن پوسیدگی زیر روکش، بهترین حالت خود را دارد.

کرتیس هانسون در روایتی نظر داد. در مورد فیلم، که وقتی کتاب را خواند و با سه نفر اصلی (باد وایت، جک وینسنس و ادموند اکسلی) آشنا شد، متوجه شد که آنها را دوست ندارد. به نظر می رسد که شبیه پاسخ های خودم به آنها باشد. باد وایت مرا وحشت زده کرد. جک وینسنس، با تمام جذابیت های نرمش، من را تهوع می کرد. اد اکسلی، با بیرون ضعیفش، بیش از حد بخش قابل توجهی از جوانی را که بودم به من یادآوری کرد. همه این پلیس ها به درجات مختلف بد هستند. با این حال، همه چیز با کشتار نایتول تغییر می کند.

به طور کلی در اواسط فیلم، زمانی که کل ماجرای کشتار نایتول «حل شد»، هر یک از این سه نفر به این موضوع می رسند. دقیقا همان وضوح: این چیزی نیست که انتظار می رود در مورد آن باشد. در نهایت آنها را در یک دوره تاثیرگذاری برای طرف های گناهکار واقعی قرار می دهد و برای دو نفر از این افراد، هزینه نافرمانی در نهایت نجومی است.

چیزی که بیش از همه در مورد محرمانه، لُس‌آنجلس برای من جالب بود این بود که این استفاده از تاریخ واقعی است، خواه میکی کوهن، جانی استومپاناتو، لانا ترنر، شب اکران "Worlds Collide" یا شروع توسعه جاده سنت نیک مونیکا. این تکه‌های استقرار قابل راستی‌آزمایی مانند دیواری هستند که داستان مانند یک توپ راکت از آن خارج می‌شود. مانند «محله چینی‌ها»، هانسون و هلگلوند (و بدیهی است که الروی قبل از آنها) مستقیماً به این نکته می‌رسند که وقایع نگاری‌های اقتدار دهه 1950 لس‌آنجلس صرفاً برداشت‌های ضدعفونی‌شده از مقاله اصیل هستند. برخلاف «محله چین»، با این حال، فیلم با یک نت غم انگیز به پایان نمی رسد، اما در پایان بندی مرسوم «عدالت رعایت شده است» نیز به پایان نمی رسد. به ویژه با در نظر گرفتن اظهارات هانسون در مورد طرح نورپردازی طبیعی که توسط دانته اسپینوتی استفاده شده است، که این قطعه تقریباً می تواند به عنوان خصمانه با نوآر در نظر گرفته شود. روی هم رفته، از نمایش‌های نوآر استفاده می‌کند که به «عصر طلایی» هالیوود بازمی‌گردد، اما به گونه‌ای که تا حدودی لحن متفاوتی ایجاد می‌کند. این غم نیست، همانطور که من مطرح کردم، با این حال، به همان ترتیب، این نوع خلق و خوی الهام بخش نیست. چیز خودش است. بررسی اینکه آیا فیلمی که از چنین نمونه‌ای پیروی می‌کند در چند سال آینده ساخته می‌شود یا نه، جذاب خواهد بود.

این یک تپش نیست. همه چیز در نظر گرفته شده است، به هر حال نه کاملاً یکسان. به کرتیس هانسون کاری غیرقابل تصور داده شد: رمزگشایی بهترین رمان اشتباه در عصری - رمانی که برای ارائه استوار به فرصت شش یا هفت ساعته دویدن نیاز دارد - در یک فیلم دو ساعته. به او برای کار مؤثر در این زمینه اعتبار بدهید، با این حال اجازه دهید آنقدر به آن نگاه نکنیم که از آنچه در اینجا گم شده چشم پوشی کنیم: طرح های فرعی اساسی و همچنین عمق، لایه بندی، تجملات جزئیات. نه تنها نکته اینز سوتو/دیترلینگ-کام-دیزنی (و نقد اجتماعی عمیقی که در این داستان فرعی وجود دارد) از بین رفته است، اما کل پایه/قدرت متقاعدسازی شخصیت اد اکسلی، در حال حاضر به یک کتاب کناری کاهش یافته است. لباس تنگ بچه مرده. علاوه بر این، نیم ساعت به پایان رساندن، قله ها را در یک پیشرفت ثابت روی هم انباشته می کند، و در نهایت بر اعتماد به نفس تاکید می کند. ناوبری مورد بحث (منطقی که هنسن، الروی و فیلمنامه نویس هلگلند توسط پولدارانی که بند را برای کل تعهد در دست داشتند محدود کرده بود) نیز ما را از هرگونه امکان دیدن کل گروه چهار نفره لس آنجلس در هر ساختاری غیرقابل انکار رد کرده است. اکنون که گربه دادلی اسمیت از بسته خارج شده است و با آن تحت درمان قرار گرفته است. سرعت و نمایشگاه. در حالی که شخصیت های باد وایت، اد اکسلی و جک وینسنس برای راحتی نظرسنجی شما از قبل آرام شده اند، راسل کرو، همکار پیرس و کوین اسپیسی همه چیزهایی را که دارند در شغل خود خالی می کنند و... برای مدت زمان فیلم. ..تو در این شخصیت ها سهام می گذاری. کرو ممکن است همان ماه جاری باشد، با این حال لعنت به او فوق العاده است و مانند نوک مصرف کننده چسترفیلد می جوشد. اسپیسی مانند یک مجری حرفه ای با عبارات آوازی و ابروهای خمیده کار می کند (او ترجمه خود را پس از ایده هانسون از عضو ارشد مارتین به عنوان بهترین وینسنس طراحی کرد، اگر محرمانه، لُس‌آنجلس واقعاً در سال 53 ساخته شد) و پیرس در ناخوشایندترین کار از بین سه کار، شکست خورد. هم کوتاه بودن سناریو از الهامات شخصیت و هم ظاهر خیلی جوان خودش، که بفهمد چگونه هر دو را برای او سودمند کند. بازیگر زن، خانم بسینجر، اگرچه بیش از حد مورد ستایش قرار می گیرد، اما کار خوبی انجام می دهد. و دنی دویتو قابل اعتماد دنی دویتو است. هر یک از کارهای کمکی هم به طرز لذت بخشی داده می شود و هم به طرز ماهرانه ای بخشی را به عهده گرفته اند که بی حد و حصر به خلقت کمک می کند. جیمز کرامول واقعاً برای دادلی اسمیت خارج از پایگاه است، با این حال این کار را از آن خود می کند و مخاطرات نامحدودی را در بر می گیرد. توماس آرانا برونینگ فوق‌العاده پستی می‌سازد، و دیوید استرایترن و جان ماهان هر دو به نظر می‌رسد که هر دو از دهه 40 حذف شده‌اند - آنها هم با شخصیت‌هایشان و هم با دوره‌ای که برانگیخته می‌شوند، تطابق فیزیکی عجیبی دارند. علاوه بر این، کورتیس هنسن فعالیت را به سمت جلو نگه می‌دارد، روندی از گلوله‌های برفی که در سراشیبی حرکت می‌کنند، حرکتی را ادامه می‌دهند و در یک خط داستانی ترکیب می‌شوند. هرکسی که با رمان آشنایی نداشته باشد اساساً چیزی را محکوم نمی کند که درباره آن گلایه کند، و حتی طرفداران الروی نیز با تردید تصدیق خواهند کرد که فیلم در حد یک شگفتی جزئی است. در هر صورت، تماشاگرانی که متوجه فیلم می‌شوند باید آهنگ‌هایی برای رمان الروی بسازند. خوشحالی آنها ممکن است با آن نیش ناامیدی کوچک از آنچه می توانست باشد تقویت شود.

افراد می گویند که این به آنها کمک می کند تا محله چینی ها را به یاد بیاورند. فکر می‌کنم یادآوری تکیلا داون بیشتر به من کمک می‌کند. هر دو طرح‌های گیج‌کننده‌ای دارند، هر دو فیلم نوآر هستند و هر دو با بازی مجلل و بسیار شیک ساخته شده‌اند. چیزی که بیشتر از همه در این مورد قدردانی کردم، نمایشگاه های درخشان اسپیسی، پیرس و کرو بود. هر کدام از این سه نفر وظایف خود را فوق العاده انجام دادند. در نقطه ای که کرو (باد وایت) عصبانی بود (که زیاد بود) می توانستید خشم او را تجربه کنید. دور صورتش جمع شده بود تا وقتی منفجر کرد دلیلش را بفهمید. اسپیسی (وینسنس) تا حدودی در فیلم L.A. Confidential یک سوسیس بود، اما به تدریج تغییر می کند و در دراز مدت از آنچه در آینه می بیند خوشش نمی آید. او همچنین یکی از صحنه های حیاتی فیلم را دارد که طرف اصلی را مقصر می داند. زمانی که او نام مردی را که ظاهراً پدر پیرس را کشت، بیان می‌کند، من را لرزاند. این یک صحنه زیبا بود که توسط اسپیسی ساخته شده بود. من از شخصیت پیرس (اد اکسلی) قدردانی کردم. او واقعاً یک دوست سیاسی نبود، زیرا آنچه را که فکر می کرد درست است، دائماً انجام می داد. او درستکاری داشت و هرگز نیازی به به خطر انداختن آن نداشت، تحت هیچ شرایطی. به همین دلیل است که در پایان فیلم، زمانی که فیلم به روشی که در آن انجام شد، کاملاً متمایل شدم. پیرس هنگام خروج به شرور شلیک می کند. او در انجام وظیفه از خود محافظت نکرد، با این حال مردی را که حق لگد زدن به سطل را داشت، کشت. این مرد یک پلیس جلاد، یک قاتل، یک مهاجم و مردی بود که فکر می کرد از قوانینی که همه از آن پیروی می کنند معاف است. آیا تیراندازی به او درست است؟ من مطمئن هستم که ما به طور کلی به همان اندازه مشکوک هستیم، اما تیراندازی پیرس به او نیاز به مقدار زیادی داشت. طرح پرسش های اخلاقی نحوه انجام محرمانه، لُس‌آنجلس یکی از نقاط قوت فوق العاده آن بود.

در مورد بررسی با تایتانیک. تایتانیک فیلم فوق‌العاده‌ای بود که همه کارها را به درستی انجام داد و حق داشت تمام کارهایی را که انجام داد برنده شود. اینها انواع مختلفی از فیلم ها هستند و تایتانیک به سادگی جبران می کند. از آنجایی که یک فیلم کمی آرام حرکت می کند و فیلم نوآر در بالای آن ساخته شده است، به این معنی نیست که یک فیلم ارجح بر رویا با قلب شما تماس می گیرد. این موضوع در سال‌های 81 و 82 نیز مشکلی بود، زمانی که جدول ورق شد و رویا (غارت‌گران کشتی گمشده و ET) نمایش‌های (ارابه‌های آتش و گاندی) را از دست دادند. مثل تایتانیک. برای من شایسته بهترین فیلم و بهترین رئیس بود و موسیقی ملودیک آن فیلم نیز باید برنده می شد. در مورد آن کافی است. روشی که بیسینگر برنده بهترین بازیگر مکمل شد. او چه چیزی را داشت، سی ثانیه از نمایشگر؟ یک اسکار. اسپیسی و کرو هر کدام ممکن است برای بهترین سرگرمی و پیرس برای بهترین سرگرمی یا بهترین بازیگر مکمل انتخاب شده باشند. که موفق به کسب مقام بازیگری شده است یا در محرمانه، لُس‌آنجلس غیر از بسینجر. این یک کمک مالی برای من بود.

من واقعاً در محرمانه، لُس‌آنجلس شرکت کردم، علیرغم این واقعیت که فکر می‌کنم بسیار مورد ارزیابی قرار گرفته است. این من را مجذوب و علاقه مند کرد و باعث شد در پایان از خودم سؤال کنم. در هر صورت، من فکر نمی‌کنم آنطور که همه می‌گویند فوق‌العاده باشد.

«L.A. Confidential» یک «چیز مردانه» است، یک سواری هیجان‌انگیز بسیار هماهنگ و سریع با حس محیطی که با گفتن «محله چین» و «سانست بلوار» برابری می‌کند. رئیس کورتیس هانسون، محیط دهه پنجاه لس‌آنجلس را با موسیقی، صحنه‌های ظاهری مشروع و داستانی که بر اشتباهات و تحقیرها، افسانه‌های گمراه‌کننده و سردرگمی اخلاقی متمرکز می‌شود، به وجود می‌آورد، همانطور که پیام‌رسان‌های شهر مقدس می‌توانستند آن را پخش کنند. همه چیز تا پایان کتاب تا حدودی خنده دار می شود، با این حال شخصیت ها و داستان و شوخی های آتش سریع شما را به صفحه نمایش نگه می دارند. در اینجا تعداد زیادی از لس آنجلس ریموند چندلر وجود دارد.

"محرمانه" نام مجله "اکسپوزی" بود که در دهه پنجاه در منطقه لس آنجلس توزیع شد. من آن را به عنوان یک جوان در فروشگاه های الکل در برخی از جدایی از کتاب های کمیک دیدم. در خاطره‌انگیزترین صفحه‌اش از حروف سبز استفاده می‌کرد (صفحه اصلی که در هر نقطه‌ای دیدم)، و هر چند ممکن است شگفت‌انگیز باشد، عنوانی را مرور می‌کنم: «جوانان حمله می‌کنند/به مادر خود حمله می‌کنند». در محرمانه، لُس‌آنجلس مجله "Hush-Hush" نامیده می شود و دنی دویتو به درستی به عنوان مدیر و ناشر ناخوشایند آن نقش دارد.

کیم بسینجر در نقش یک فاحشه دریاچه ورونیکا ظاهر می شود. و آن را مانند لورن بکال از فیلم Intruder بازی می کند، اما بدون ذهن و ظرافت. جیمز کرامول تجسم بدخواه در نقش کاپیتان دادلی اسمیت است که از نظر اخلاقی ضعیف شده است. راسل کرو در نقش باد وایت، پلیس تقسیم کننده حقوق با رفتاری سخت و دلی لطیف برای خانم های کتک خورده، نمایشگاهی عالی ارائه می دهد. همکار پیرس در نقش اد اکسلی، پلیس عینکی که تمایلی به تفکر در مورد فرآیند فکری پلیس دیگر ندارد، علاوه بر این بسیار عالی است. کوین اسپیسی در نقش جک وینسنس، پلیسی که عجله‌اش برای ساخت تلویزیونی «نشان افتخار» (این سریال قدیمی «دراگنت» با جک وب از دهه پنجاه است) به‌علاوه خوب است.

به طور خلاصه، بازیگران فیلم عالی هستند و احتمالاً توضیح اساسی این «به آنها شلیک کن» بسیار زیاد ارزیابی شده است. آخرین باری که نگاه کردم شماره 27 در 250 برتر IMDb بود. فیلم‌های متحرک و به‌ویژه فیلم‌های با هویت مردانه اغلب در این سایت نادرست معرفی می‌شوند. از آنجایی که وب و IMDb صدای زنانه قابل توجه تری به دست می آورند، ارزیابی ها از تلنگرهای خنک کننده/فعالیت/تجربه کاهش می یابد.

یک تحقیق برای ژست گرفتن در حین تماشای این مطلب این است که آیا LAPD واقعاً اینقدر بد بود؟ پاسخ سریع: بله. سوال بعدی چرا؟ پاسخ دهید، زیرا تمام بخش‌های پلیس، مانند همه مجالس مقننه، در درازمدت مملو از آلودگی می‌شوند و باید پاکسازی یا برکنار شوند. چرا؟ پاسخ سریع، هر چند غیر روشنگر: غریزه انسانی. در واقع، حتی من و شما، با فرض اینکه ما نیاز به مدیریت قانون شکنان از یک منظر و مدیریت چارچوب عدالت از سوی دیگر، در پی روز ناامیدکننده و مشکوک داریم، ممکن است صرفاً ویژگی ها و شخصیت اطراف خود را تفسیر کنیم. br/>
برخی از عبارات معتبر دوره‌ای که در فیلم L.A. Confidential شنیده می‌شود: «واقعیت‌های کنونی، جک». "taco bender"؛ "فقط یک قتل دیگر در هالیوود"؛ "شاید به همین دلیل است که او زیر خانه ای در پارک الیسیان است و بوی خوبی نمی دهد" و مشخصاً برچسب ناخوشایند روزنامه: "بدون ضبط، تا جایی که ممکن است با ظرافت و سکوت بسیار آرام."

یکی آخرین فکر برای رئیس هانسون: در اینجا یک بیت از یک آهنگ دهه پنجاه است که باید آهنگ صدا را می ساخت: "محرمانه به عنوان یک جماعت در هنگام شب / راز و حرکت به عنوان یک دعای عاشق / ستایش من برای تو پیوسته برای من خصوصی خواهد بود." آنها قبلاً در حوالی سال 1955 بر روی آن یکی در باریوها سپری می کردند.

(توجه: شمال 500 مورد از بررسی های فیلم من در حال حاضر در کتاب من "Cut to the Chaise Parlor or I Can't Acept" در دسترس است. من ریموت را قورت دادم!" آن را در آمازون دریافت کنید!)

Trawl، Mulholland Falls و L.A. Confidential

من چندین سال در مورد Trawl تحقیق کرده ام. جک وب در سال 1948 در حال ساخت فیلمی به نام "او در شب قدم زد" بود که مشاور تخصصی، تحلیلگر LAPD، مارتی وین، از اینکه هالیوود هرگز عملکرد پلیس را آنطور که واقعاً بود به تصویر نمی‌کشید، ابراز ناراحتی کرد. پلیس در هر صورت یک مزاحم حباب سخت، غیرعادی یا شوخی بود. وب، در پی بررسی همه چیز، درخواست کرد تا با وین و همدستش، ونس براشر، برای تعدیل‌های روزانه‌شان برود و شیفته روش پلیس و نحوه صحبت پلیس‌های واقعی شد. او سریال رادیویی را توصیه کرد که به «دراگنت» تبدیل شد. LAPD به این دلیل پرانرژی بود که آنها متوجه شدند که چگونه به طور مداوم به عنوان توهین آمیز به تصویر کشیده می شوند. پلیس وب کتاب را دنبال کرد و "مانند متخصصان با بیماران" صحبت کرد. او همچنین از وحشیگری در موارد غیرمعمول اجتناب می‌کرد، و معمولاً نشان می‌داد که بسیاری از آن‌ها رخ داده‌اند و آن را به‌عنوان بدبختی واقعی انسانی به تصویر می‌کشیدند. وب مشتاقانه با لس آنجلس همکاری کرد و اسناد آنها را برای داستان ها در نظر گرفت و نمایش های خود را با تحسین رئیس ویلیام پارکر که در سال 1950 برای مرتب کردن و ارائه تصویر دیگری به بخش استخدام شده بود، پر کرد. شورش های واتس نقطه اصلی این تصویر بود. کارشناسان متعددی آن‌ها را در مورد پارکر و حوزه تخصصی او قرار دادند، که گفته می‌شود دستورالعمل‌های متعصبانه غیررسمی را در مورد منطقه‌ای از سیاه‌پوستان شهر حمایت می‌کند. در اواخر، دو فیلم ارائه شده است که به نظر می‌رسد تصویر LAPD را تضعیف کند. Web made، Mulholland Falls، (1996) و L.A. Private، (1997). Mulholland Falls ما را با "جوخه کلاه" که قرار است غیرساختی باشد آشنا می کند. Scratch Nolte و بسته‌اش مستقیماً به Boss Parker گزارش می‌دهند (کسی که بروس درن به‌طور لحظه‌ای و در عین حال بی‌عیب و نقص بازی می‌کند، بر اساس برش‌های فیلم خبری که در حساب کاربری او دیدم). او آنها را به کار گرفت تا شهر را از شر اوباش و کلاهبرداران مختلف آزاد کند و بالاتر از مسائل قانونگذاری باقی بماند. هیچ کس، با این حال، هیچ کس اجازه ندارد در لس آنجلس کار کند، حتی FBI، بدون گذر از پارکر. Cap Crew دستورالعمل‌های خود را برای مراقبت از کسب‌وکار خود ارائه می‌کند، از جمله پرت کردن یک اوباش (با بازی ویلیام پترسون از CSI)، از پرتگاهی در Mulholland Drive که نام عنوان آن را گذاشته‌اند.

در لس آنجلس سیکرت، خدمه کپ و رئیس پارکر ظاهر نمی شوند، علیرغم این واقعیت که من مدام به این فکر می کنم که آیا قرار است سروان اسمیت جیمز کرامول به نحوی او را مورد خطاب قرار دهد یا خیر. ما در اینجا با جک وینسنس آشنا هستیم. یک مشاور تخصصی در یک برنامه است که به وضوح برنامه ریزی شده است تا به ترال پرداخته شود، ستاره آن کاملا جعلی است. دو فیلم پیشنهاد می‌کنند که تراول یک جعلی بوده است، و همچنین یک ترفند تبلیغاتی برای انجام درست توسط LAPD.شرایط به خوبی تثبیت شده شاید آن درام های دهه 40 درباره لس آنجلس درست باشد.

اما کتاب هایی درباره جک وب درباره او می گوید که او چنین بررسی گسترده ای در استراتژی های تقسیم بندی و همچنین ظرافت های زندگی یک پلیس انجام داده است. من گمان می‌کنم که حتی رئیس پارکر هرگز نمی‌توانست از خدمه کپ محافظت کند، وقتی آنها یک متخصص FBI را به شدت مورد ضرب و شتم قرار دادند، همانطور که اسکرچ نولتی انجام می‌دهد. همچنین، آیا می‌توانیم بگوییم که باید بپذیریم که با میکی کوهن برخورد شد تا LAPD بتواند کنترل راکت‌های او را در اختیار بگیرد؟ آیا تا به حال تیراندازی شبیه آلامو بین پلیس بزرگ و پلیس افتضاح رخ داده است؟ این خیلی وحشتناک بود؟ یا از سوی دیگر آیا هالیوود به تازگی منطقه ای را که جک وب در ترال به دست آورده است بازیابی می کند؟ افرادی هستند که می دانند. با این حال، من یکی از آنها نیستم.

همانطور که می‌خواهم فکر کنم، رسانه‌ها باید با عواقب جدی در مورد وضعیت امروز ما دست و پنجه نرم کنند. جالب است که ما فیلمی را می بینیم که به جامعه عمومی اجازه می دهد بفهمد که رسانه واقعا چقدر دستکاری شده است و می توان به ما نشان داد که همه چیز به طور قابل اعتماد آن چیزی نیست که به نظر می رسد. LA Classified فیلمی است که در کلاس خودش قرار دارد.

سه پلیس، گروهبان جک وینسنس، مقام رسمی وندل "باد" وایت و بازپرس جنایی ستوان ادموند جی اکسلی، یک خانم جوان فراخوان، یک گیج کننده سرمایه دار، یک آدم هیجانی و رئیس بازرسان جنایی به طرحی پیچ و خم شامل تیراندازی در یک کافی شاپ شبانه دامن می زنند. این یک فیلم با راز، آرزو، احساسات و طنز است.

این یک فیلم ساخت عالی است. من کاملاً مسحور داستان خارق‌العاده‌ای محرمانه، لُس‌آنجلس شدم. با توجه به کتابی به نام "LA Confidential" که توسط جیمز الروی ساخته شده است، هر شخصیت نوعی احساس را داشت که هر دوی شما می توانید آن را تحقیر کنید اما دوست داشته باشید. رئیس کورتیس هانسون نیز به طور موثر با محرمانه، لُس‌آنجلس کار کرد و تمام ارتباطات حیاتی مورد نیاز را به همراه داشت. قهرمانان برای من، اتفاقاً معلوم می شود که بچه های محله قدیمی هستند، که استرالیایی بودن راسل کرو و همکار پیرس را به بیرون می فرستد. کرو یک سرگرم کننده باشکوه است و جای تعجب نیست که او یک کمک هزینه بنیادی دریافت کرده است، زیرا کارش در محرمانه، لُس‌آنجلس عالی بود و او را برای آنچه که در افق می‌توانست به مراتب برتر نشان داد. شخصیت او در محرمانه، لُس‌آنجلس فوق العاده است. همکار پیرس شغل آرامی داشته است. من او را از کارش در پاکسازی استرالیایی Neighbours' به یاد می آورم، با این حال او به طور کلی در فیلم L.A. Confidential های سینمایی مانند Dating the Adversary، Rules of Commitment و فیلم جدید Memento بسیار عالی بود. شغل او به عنوان پلیس بزرگی که از تجارت مراقبت می کند عالی بود. دو شغلی که این مردان دارند، در حالی که منحصر به فرد هستند، برای انجام یک مأموریت مشابه، که حفظ قانون است، همکاری می کنند.

دیگر بازیگران که در واقع بسیار مهم هستند، نام هایی مانند کوین اسپیسی، دنی دویتو و کیم بیسینجر عالی را در خود جای داده اند. بیسینجر با نمایشگاه فوق‌العاده‌ای که برگزار کرد، جایزه بنیاد بهترین بازیگر نقش مکمل را در محرمانه، لُس‌آنجلس دریافت کرد و جای تعجب نداشت. اسپیسی در کار خود به عنوان گروهبان دیگر پلیس بسیار باهوش بود و علاوه بر این نشان داد که برای رسیدن به واقعیت چگونه باید عمل کند. من از اسپیسی در نقش‌هایش در دو فیلم سینمایی «میانجی» و مشخصاً فیلم فوق‌العاده «عالی آمریکایی» قدردانی کردم. دنی دویتو یک نام اصلی در هالیوود است، هر چند در خارج از صفحه نمایش. او به عنوان یک ستون نویس فضول فوق العاده بود، که به هیچ وجه برای دریافت یک داستان متوقف نمی شود و از هر وسیله ای استفاده می کند. شغل او واقعاً مرا وادار می‌کند که نگاهی دوباره به هر فردی در رسانه‌های چاپی بیندازم، با در نظر گرفتن آنچه که پول نقد می‌توان خرید.

شیوه ای که رسانه ها در محرمانه، لُس‌آنجلس به تصویر کشیده شده اند، من را نسبت به اینکه واقعاً به چه چیزی شبیه هستند مشکوک تر می کند. با تمام عکس‌های عکس، داستان خرید و ساخت اخبار «جعلی»، تصویری واقعی از نحوه عملکرد رسانه‌ها، با در نظر گرفتن همه چیز، بود. من عاشق روشی هستم که فیلم به ما اجازه می‌دهد هر فردی را که با پلیس درگیر است ببینیم، می‌ایستد و نگه می‌دارد تا عکس مناسبی بگیرد و انگار می‌خواهد کاری را که انجام می‌دهد امتحان کند. من مطمئن هستم که رسانه ها تعداد بیشتری از افراد و مناسبت های خاص را برای مقاصد سرمقاله می سازند.

جای تعجب نیست که محرمانه، لُس‌آنجلس برنده دو جایزه بنیادی شد، فقط عالی بود. وقتی به آن فکر کنید رسانه ما یک چیز فوق العاده فریبنده و نفرت انگیز است. در واقع بدون آن، ما می‌توانیم ناله کنیم که خیلی تحصیلکرده نیستیم، با این حال، وقتی داستانی که گفته می‌شود کاملاً واضح نیست، از تحصیل کردن استفاده می‌کنم؟ محرمانه، لُس‌آنجلس به سادگی نشان می‌دهد که رسانه‌ها چقدر شوخی دارند، و این که واقعیت این است که چند برابر روی روح و روان آن‌ها ادامه می‌دهد، بلکه آن‌ها پول خواهند داد که خبرساز شود. این یک فیلم اولویت‌دار است و به مجموعه من اضافه می‌شود، با این حال آن را حفظ کنید! امتیاز: 5 ستاره یا 10/10

بازپرس جک وینسنس (کوین اسپیسی) یک پلیس متعهد است که خوشحال است برای حل و فصل پرونده از انتظارات همه فراتر می رود. Det. باد وایت (راسل کرو) بازپرس افراطی پلیس دیگری است که به طور استثنایی حساس است، اما بدون در نظر گرفتن امور تجاری به آن رسیدگی می کند. ستوان اد اکسلی (همکار پیرس)، که اخیراً به دلیل پشت سر گذاشتن مأموریت حیاتی در دست انجام به وضعیت فعلی خود ارتقا یافته بود، به طور کلی خونسردی خود را حفظ می کند...

کشتار وحشتناک مداوم در یک همبرگر معروف شش نفر را کشته است... در میان آنها یک پلیس فردی و همراه همسایگی دت وجود دارد. سفید. قانون L.A.P.D. یک بررسی را برای تعیین اینکه چه کسانی مقصر هستند، فرستاده است. وایت، بازپرس جنایی، بدون توجه به نظم و طرز فکر خود، به قدرت و وحشیگری بالای مظنونان خود روی آورد تا چند پاسخ را برانگیزد...

فرمانده دادلی اسمیت (جیمز) با کل پرونده درگیر است. کرامول)، یک کاپیتان پلیس نیرومند که پیشرفت پلیس منفرد را زیر نظر دارد. در این میان، بانوی فوق‌العاده‌ای به نام لین براکن (کیم بیسینجر) به وجود تحلیلگر وایت و ستوان اکسلی رفته است. اون کیه؟ نیت او چیست و به چه چیزی نیاز دارد؟ اما براکن به عنوان یک بانوی خاص که تپش قلب می‌زند، ممکن است پاسخ‌های تمام این مخمصه را داشته باشد...

در مرکز خبری «Hush Hush»، ستون‌نویس Sid Hudgeons (Danny DeVito) در حالی که بارها را می‌برد به شوخی می‌پردازد. از تصاویر، اخاذی از برخی قانونگذاران مشهور که با فاحشه ها وقت می گذرانند. همانطور که تحلیلگران وایت، وینسنس و ستوان اکسلی به این پرونده نزدیک تر و عمیق تر می شوند، از جمله مرگ شش نفر، نشان ها و زندگی آنها به خطر افتاده است ... و اعتماد آنها در میان یکدیگر به وثیقه ای بزرگ تبدیل می شود. ..

متخصصان متخلف و منحط قصد دارند این تحقیقات ناخواسته در مورد تقسیم واقعی را با هر چیزی که لازم می دانند، "ساکت کنند"...

تشخیص سلیقه ای برای فیلم نوآر دهه 1930 و 40. لس آنجلس سکرت با استفاده از چند مولفه از جمله فلاش بک، نقاط دوربین غافلگیرکننده و فیگورهای سه لایه، کیفیت یک فیلم نوآر نمونه را جلب می کند. لس آنجلس Secret اثر خود را به عنوان یک فیلم ماهرانه سازماندهی شده بر جای می گذارد، جمعیت را با تحولات غیرمنتظره پیچیده شوکه می کند، و مسیر خود را به سمت کسب تمجیدهای فراوان و احترام عمیق از سوی کارشناسان و علاقه مندان سینما سوق می دهد.

یک توانا، بازیگران درجه یک اعتماد به نفس را به فیلمی شگفت‌انگیز می‌افزایند. لس آنجلس خصوصی شایستگی هر نوع انکومیوم را به دلیل داشتن یک اثر عالی و روان و هماهنگ با بصیرت با نکات نمایشی، فعالیت و تنش زیاد دارد. مطمئناً نمایشگاه‌هایی از کرو که به‌خوبی برانگیخته شده تا بسینجر مسحورکننده و دیویتوی همیشه حیله‌گر به رانندگی لس‌آنجلس کمک می‌کند تا به یکی از خیره‌کننده‌ترین فیلم‌های سال 1997 تبدیل شود.

یک سواری هیجان‌انگیز برای مغز پربار، L.A. طبقه بندی شده با شوک هایی که از چپ به راست می پرند بارگذاری می شود. محرمانه، لُس‌آنجلس مردم را به فکر فرو می برد و همچنین افراد را با نتایج غیرقابل پیش بینی مبهوت می کند. لس آنجلس سکرت از توجه زیادی به دو شخصیت و جمعیتی که با محرمانه، لُس‌آنجلس درگیر هستند حمایت می کند. محرمانه، لُس‌آنجلس در نهایت تا پایان به یک تیراندازی خطرناک تبدیل می‌شود!

به عنوان یک فیلم، L.A. Classified به‌طور فوق‌العاده‌ای در کنترل جمعیت موفق می‌شود و به آن‌ها اجازه می‌دهد تا قبل از اینکه بتوانند هر یک از نشانه‌ها را جمع کنند. هر نابهنگام و نادرست پایان می یابد. L.A. Private با اشتیاق به کسانی پیشنهاد می شود که تمایل به سواری های هیجان انگیز روشنگر بدون تنبلی بیش از حد دارند. به عنوان یک قاعده فیلم عنصری، L.A. Classified جمعیت را با نشاطی جاز در آغوش می‌گیرد. علی‌رغم یک طرح باورنکردنی و هم‌گرایی قوی در بهبود شخصیت‌ها، لس‌آنجلس Classified جسورانه نگاهی معقول از دیدگاه دهه 1950 گذشته در هالیوود را بازسازی می‌کند. یک استخوان خنده دار زیرک و شوخ به همین ترتیب اعتبار محرمانه، لُس‌آنجلس را افزایش می دهد.

اگر تا به حال نقصی در لس آنجلس خصوصی وجود داشته باشد، شاید درک طرح داستان فیلم بسیار سخت باشد! با این حال، استرس نداشته باشید، فیلم هر یک از موقعیت‌های ظاهراً بی‌اهمیت را با هم می‌پیچد و به‌عنوان یک کل قابل درک به پایان می‌رسد!

یک استراحت نیروبخش از عینک‌های انفجاری غم‌انگیز و عظیم، طبقه‌بندی L.A. یک فیلم پرفروش توسط خودش یک ضرورت بی چون و چرا برای همه و یک فیلم ستودنی، تا آنجا که ممکن است!